Door Isabeau Smit op 17 november 2013.





De sterretjes dwarrelden een voor een naar beneden terwijl Lyla
Uit het raam keek.
Nu was het officieel bijna kerst en zouden er weer volop cadeaus lichtjes en warme chocolademelk zijn.
Ze ademhalde diep in en keek met iets minder veel vreugde dan vorig jaar,
Hoe de sneeuw de stoeptegels raakte.



Het was natte sneeuw dus echt blijven liggen deed het niet. Ze zat boven de verwarming op een speciale bank die haar ouders voor haar hadden gemaakt in
De vensterbank.
Heel vaak zat ze hier alleen te lezen en te dromen van alle verhalen en eventuele gebeurtenissen die hadden kunnen gebeuren. Nu deze kerst was er een voorspelling.
Of nouja afgelopen zomer had ze die laten doen. Echt zeggen wat het was wilde ze niet, veelste bang dat het misschien toch niet echt echt uit kwam.
Haar vriendinnen drongen er vaak genoeg op aan als ze langs kwamen maar haar
Lippen waren gesloten.
Ze dwaalden met haar gedachten af en keek voor zich uit naar het bos die zich aan de andere kant van het bos bevond. Verbaasd keek ze op wat was dat?
Nadat ze beter keek dacht ze een paar ogen te zien door de sneeuw en de bomen heen. Ze schudde haar hoofd keek weer naar de stoep en zag dat de sneeuw dit keer
wel bleef liggen.
Nadat ze moed had verzameld nog eens te kijken
ging haar hart sneller slaan.
Was het dan toch echt waar? Een dag voor kerst dat de voorspelling uitkwam?

De ateur Isabeau Smit .
Isabeau smit is een jonge vrouwelijke studente aan de haagsche hogenschool met ongekende talenten.
Met trots hier haar eerste kerstverhaal de De sterretjes dwarrelden.
Zonder schriftelijke toestemming van Isabeau smit mag haar verhaal niet verveelvoudigd worden!

2 reacties:

Hetlentepandnr1 zei

Mooi verhaal

Unknown zei

Dank je mama van Jenthe Isabeau heeft haar best gedaan!

Een reactie posten